blandzia - komentarze
Zmiany
Zmieniamy się. Dorastamy. Nie tylko fizycznie, ale zmienia się również nasza psychika. Dostrzegamy nowe strony życia, zaczynamy pojmować inaczej świat i myśleć o przyszłości, o życiu, o śmierci. Przestajemy wierzyć, że nasze życie potoczy się jak na filmie, zaczynamy szukać spokoju, radości z chwili i równowagi. Zmiany zachodzą wszędzie- w naszych ciałach, psychice, duszy i sercu. Dojrzewamy, zaczynamy być bardziej odpowiedzialni, poruszamy więcej tematów, nie boimy się wkraczać w te najtrudniejsze… mówimy o seksie, bólu, śmierci, celu życia, wierze. Szukamy samodzielnie wyjść z problemów. Dostrzegamy, iż by być naprawdę dorosłym trzeba być świadomym swoich czynów, samodzielnie ponosić za nie konsekwencje i być za nie odpowiedzialne. Uczymy się stawiać czoła przeciwnością. Staramy się żyć inaczej. Widzimy nowe perspektywy, dostrzegamy pułapki życia. Nie tańczymy już tak, jak nam zagrają, lecz zgodnie z własną melodią życia. Staramy się przekazać swoje myśli. Zaczynamy pojmować jak trudne jest życie. Zmieniamy się- mimo, iż nie zawsze tego chcemy. I chodź zmienia się nasz sposób myślenia, a wraz a nim nasze życie, to jednak w głębi duszy zostajemy sobą, chodź sobą dojrzalszym. Zmieniają się przecież nasze problemy, bierzemy na plecy większe troski, staramy się chronić najbliższych. Ale zostajemy sobą. Ja zawszę zostanę Blandzią. Trochę inną, ale jednak Blandzią. I tak samo każdy z Was… tylko aby zostać w głębi sobą trzeba wiedzieć kim się jest. Nie wolno naśladować innych. Trzeba pamiętać, że czyjeś zasady nie są moimi. Bądź sobą prawdziwym, by ludzie pokochali cię takim jakim jesteś. Bądź sobą, aby zostać sobą w głębi duszy na zawsze. Notkę tą dedykuję Teresce, ona wie dlaczego…
Blandzia
ten co teraz jest to wziałam z strony ktora jest opdana w menu na dole, a ten poprzedni sobie zrobiłam ale mi się znudził.Mam pytanie. Czy sama robiłaś szablon na talk.pl czy skądś indziej go wytrzasnęłaś? Z góry dziękuję za odpowiedź. Pozdrawiam.
Blandzia
Ailene... wszędzie są jakieś przeszkody, zawsze trzeba coś zrobić, jakoś żyć... dorrosłość... nie, ja nie powiedziałam, że to coś przyjemnego, że wspaniałego, bo nie zawsze tak jest. Być dorosłym uczymy się będąc dzieckiem, lecz gdy swajemy się naprawdę dorośli, często wydaje nam się, że nas to przerasta..., wtedy zależy na tym- by jakoś żyć... i zapomina się o marzeniach. A marzyć powinno sie zawsze... gdy już staniesz na nogi, to może uda Ci się zrealizowac marzenia... głęboko w to wierzę. 3m sie.Optymistycznie brzmia Twoje slowa... Szkoda, ze moja doroslosc wyglada zupelnie inaczej. Gdzies zniknal optymizm, zniknela wiara, ze bedzie lepiej, pozostala slepa walka by bylo tak jak jest dziisaj. Stalam sie bardziej odpowiedzialna, za siebie i za innych, i nie przynioslo to satysfakcji, tylko nieznosny ciezar i swiadomosc, ze dziecinstwo juz nidy nie wroci. Perspektywy? kiedys tyle ich bylo... a teraz kurczy sie swiat. Tu trzeba miec znajomosci, tam trzeba sie dostac, tu trzeba zaplacic... Juz pewnie nigdy nie powiem, ze zostane kims tam, bo o tym wlasnie marze. Swiat mi nie pozwoli. Kim jestem? Nie wiem. Nie jestem ta sama osoba, ktora byla 5 lat temu, i zapewne nie bede za 10 lat osoba, ktora jestem teraz... Smutne... mialam napisac cos optymistycznego. Wybacz.
siemka! mam bardzo mało czasu, wiec duzo nie bede pisac :* pozdro
Angelus
cześć.dzięki że odwiedziłaś mojego bloga.pozdrawiam i zapraszam ponownie www.angelus.talk.pl
kwiatek13
Dorastanie. Proces bez odwrotu, który jednocześnie dodaje a jednocześnie odejmuje nam to co kochamy, to czego potrzebujemy. Także to przez co cierpimy. Spodobała mi się bardzo ta notka, więc zostawiam pod nią swój drogocenny komentarz. Pisz tak dalej, na pewno jeszcze kiedyś cię odwiedzę. Pozdrawiam!Ogon- Dziękuję=) Na pewno wpadnę.
Ktoś- Hmm to muszę zobaczyć=)
fajny bloguś
zapraszam na mój: ogon.talk.plZrozumiałam to dwa dni temu,jak obejrzałam skazanego na bluesa.
Tak Gosiu, wszystko, każdy...
...wszystko wokół się zmienia...nawet ty...