blandzia - komentarze
„Trudno tak…razem być nam ze sobą…”
Właśnie. Po długich przemyśleniach ble ble ble , dotyczących bycia razem, miłości etc. I analizie swoich zachowań i przyzwyczajeń doszłam do wniosku, że aby zżyć się naprawdę mocno, uwierzyć, zaufać i pokochać, trzeba powoli wzajemnie uczyć się bycia ze sobą. Trzeba jakby nagle zaakceptować , a nie tylko przyjąć do wiadomości nowy komunikat „jestem zajęty/a” , trzeba nauczyć się z kimś żyć. Od tego momentu jest się nie tylko JA ale jest się też częścią MY. Trzeba przyjąć na siebie odpowiedzialność, troskę, zmartwienia, trzeba nauczyć się wspólnie rozwiązywać problemy, i czasem iść na kompromis. Trzeba zrezygnować z niektórych rzeczy, nauczyć się przyjmować złe humorki i dawać wsparcie w ciężkich chwilach. Bycie razem to nie tylko wielka miłość, namiętność, nie tylko przywiązanie. To podążanie razem do celu, wspólna walka. Takiego poważnego bycia razem, uczymy się chyba bardzo długo… powoli odkrywając siebie i starając się rozumieć… kiedy już pozna się kogoś do końca, kocha z całego serca i ufa mu… wtedy nawet słowa są niepotrzebne.
Hej, chcesz żebym oceniła Twój blog? Jeli tak to zapraszam na swojego bloga, tam jest wszystko wyjanione! Serdecznie pozdrawiam i zapraszam. ;)
kurwa madre slowa
PaUluSia
Masz całkowitš racje...Bycie razem to naprawde wielkie wyzwanie, ale być razem i zasmakowac wszystkich trudów z tym zwišzanych to szczyt wielkoci. Ale to niedokońca jest tak przez cały czas. Przez jaki okres czasu jest bardzo cięzko,nauczyć sie słuchać, rozwiazywać razem problemy, ale póniej wszystko czego sie uczylimy przychodzi nam bardzo łatwo! Pozdrowienia! 3maj siem!